Van het bed naar het bureau

Ik werk nu ruim twee jaar bij het Parkhuis en heb hiervoor altijd al in de zorg gewerkt. Eerst in de zorg voor verstandelijk gehandicapten en later in de psychiatrie. Nu in totaal al meer dan 20 jaar. Maar ik vind veel dingen leuk en wil dat dan ook uitproberen. Gewoon mezelf ontplooien en ontwikkelen, heerlijk. In mijn vorige baan was het maken van de planning al een neventaak van mij. Bij het Parkhuis startte ik gewoon op de werkvloer, tot er een vacature planner voorbijkwam. Maar ik twijfelde of ik het bed wel kon verruilen voor het bureau. Ik was bang om de bewoners en de veelzijdigheid van het werk te missen. Dus toen hebben we afgesproken dat ik een snuffelstage zou gaan lopen bij het planbureau. Een baan als planner bleek al snel een schot in de roos te zijn.

Omdat ik zelf weet hoe het op de werkvloer is, helpt dat me voor het wederzijds begrip met collega’s. Want ik weet als geen ander wat het betekent dat een dienst niet is ingevuld. Maar ik weet ook wat er nodig is om een goed rooster te maken. Dus ik vind het fijn om met mijn oude collega’s te sparren en te onderzoeken hoe we met elkaar beter de afdelingen kunnen inrichten. Kijk, het is heel simpel. Tevreden medewerkers leiden tot blije bewoners. Dat maakt mijn werk ook zo leuk! Ik draag in deze rol nog steeds bij aan het welzijn van de bewoners. Alleen niet meer aan het bed, maar aan het bureau.

Ik weet toch alles al?!

Toen ik als planner startte bood mijn leidinggevende aan om een training te volgen bij de Vlirdens Campus. Zij zijn tenslotte de expert in planing. Ik heb ja gezegd, maar was wel erg sceptisch. Want ik plande in mijn vorige rollen toch ook al?! Daar ben ik snel op teruggekomen. Elke week groeide mijn enthousiasme door de lesstof en opdrachten. Ik trainde op donderdag en nam de maandag erop samen met mijn collega de werkopdrachten door. Die verdieping heeft me echt beter gemaakt in het werk.

Want plannen als neventaak, was eigenlijk meer roosteren. Dedicated bezig zijn met plannen vereist toch echt wel meer. Ik had geen flauw benul dat het zo veelzijdiger zou zijn. Informatie ophalen bij afdelingen, overleggen met managers, tactische- én strategische planningen maken. Het is gewoon een echt vak. En het gekke in de zorg is dat we aan het bed iedereen opleiden maar opleidingen voor planners worden uitgesteld. Dat vind ik een verkeerde keuze en zo stel je het probleem alleen maar uit. Ja, de druk is hoog. Maar collega’s willen gehoord worden en een goede werk-privé-balans hebben. Investeren in je planners werkt als een olievlek met positiviteit door de hele organisatie.

Samen leren

In mijn opleiding zaten cursisten uit de zorg, maar ook van Schiphol en het logistieke centrum van Wehkamp. Onze trainer Marjan prikkelde met vragen en dat gaf ons heel goede inzichten. Dat gaf een heel waardevolle verdieping op de lesstof. Want je bent toch nieuwsgierig hoe het bij de ander gaat. En soms is het heel verfrissend om te horen hoe zij iets doen. Want daar hebben wij dan nog niet aan gedacht. Gelukkig hadden we ook nog de lunchpauzes om verder met elkaar te sparren.

Inmiddels ben ik met de opgedane kennis verder gegaan binnen het Parkhuis. Het roosterprotocol is verbeterd en we werken nu met cyclische roosters. Zo dragen de collega’s samen de lastige diensten. En met Planmotion zijn we aan de slag om ons capaciteitsmanagement te verbeteren.

Karlijn Tilburg

Karlijn Tilburg

Planner

Meer weten?

Naar contactformulier